Ένα τοξωτό γεφύρι στή Ζίτσα Ιωαννίνων.Ένα τόσο όμορφο φυσικό έργο,ένας πίνακας ζωγραφικής,μιά πινελιά τού ποταμού Καλαμά, πού θά ζήλευε καί ο καλύτερος ζωγράφος.Τό ποτάμι μέ τά ορμητικά νερά του όπως περνούσε μέσα από τό βράχο,δημιούργησε αυτό τό παράξενο καί απίστευτης ομορφιάς γεφύρι.΄Ενα μαγευτικό τοπίο πού αντίκρισα όταν κατεβηκα τό μονοπάτι στό Θεογέφυρο.
Λόγω λάσπης μέ σταθερά καί σιγανά βήματα περπάτησα τό μονοπάτι,ανάμεσα σέ ψηλά δένδρα, επάνω στά χρωματιστά πεσμένα φύλλα,οι ψιχάλες τής βροχής,τά μαύρα σύννεφα στόν ουρανό,μού έδωσαν τήν αίσθηση ότι βρίσκομαι σέ ένα παραμυθένιο μέρος....στό βάθος άκουσα μιά φωνή νόμισα οτι θά δώ κάποιο ξωτικό,ή κάποια νεράιδα, όχι ήταν ή φωνή τού φίλου μου πού έφτασε μπροστά στό υπερθέαμα....μιά έκπληξη ...
Ο ήχος τού νερού τού ποταμιού,πού ρέει ορμητικά μέ οδήγησε εκεί μένοντας μέ τό στόμα ανοικτό,οί βράχοι καλυμμένοι από πρασινάδα,το νερό πού δημιουργεί μικρές φυσικές πισίνες,μικρούς καταράκτες καί η βλάστηση δημιουργούν όλο αυτό τό υπερθέμα.
Ένας μύθος λέει,πώς τό γεφύρι (ΘΕΟΓΕΦΥΡΟ η ΛΙΘΙΝΟ)δημιουργήθηκε,οταν μιά γυναίκα άφησε τό νεογέννητο παιδί της καί διέσχυσε τό ποτάμι,γιά να επισκευτεί ένα μοναστήρι μέσω μιας ξύλινης γέφυρας.Ο καιρός αγρίεψε,έπιασε καταιγίδα καί ο ποταμός Καλαμάς φούσκωσε και έσπασε τή γέφυρα.Η μάνα χωρίς νά μπορεί νά γυρίσει στό μωρό, παρακάλεσε τό Θεό γιά βοήθεια.Έτσι μόνο κατάφερε νά επιστρέψει στό παιδί της, αφού υποχώρησε τό νερό καί σχηματίστηκε ένα γεφύρι.Οί ντόπιοι τό ονόμασαν τό γεφύρι τού Θεού .
Οι φωτογραφίες είναι καί τού φίλου Γιώργου Λινάρδου. Η εκδρομή πραγματοποιήθηκε τό 2015 μέ φίλους από Αθήνα τόν Τάσο καί Γιώργο καί τόν Γιώργο από Χαλκίδα.
